Mijn 50e blog! Een mooie mijlpaal! En met een opmerkelijke timing, want de eerste verscheen aan het begin van de corona pandemie in april 2020, en terwijl ik deze 50e blog schrijf vindt de afschaffing van de 1,5 meter beperkingen plaats. Dit weekend zagen we voor het eerst weer volle voetbal stadions.
Ik vind het nog steeds leuk om via mijn blogs een beetje weg te kletsen, zonder te weten of iemand ze ooit leest. Ik ben gewoon lekker voor en met mezelf bezig, ik kan op alles commentaar leveren en hoef geen rekening te houden met een weerwoord…in deze tijd toch een weelde, niet?
En als ik echt een gesprek wil aangaan kan ik nog altijd naar de ’kletskassa’s’ bij de Jumbo, speciaal opgezet anno 2021 om medemensen die overlopen van zielig slachtofferig zelfmedelijden gevoel ruim baan te geven om hun gal te spuien tegenover een arme kassière, die als een quasi psychologe je verhaal rustig zal aanhoren en bemoedigend reageren…
Toch zie ik mezelf niet zo gauw weer bij anderen dichterbij komen bij het kletsen, ik vind wat meer afstand wel prima en voel me beter op mijn gemak als mensen met wie ik in gesprek ben niet te dichtbij komen.
Egotripperijen
Het tijdstip van het schrijven van deze 50e blog valt ook mooi samen met een roerige week in politiek Den Haag.
Naast de gebruikelijke rituelen bij de derde dinsdag in september, was er ook de onbegrijpelijke (mis)stap van staatssecretaris Mona Keijzer. Openlijke rebellie tegen de eigen ministerraad, een soort van ‘gommertje’, zoals ik me de OMT lid herinner, die elke keer na een corona persconferentie in een talkshow verscheen om even ‘zijn kant’ van het OMT advies te komen belichten.
Allemaal voorbeelden van slecht begrip voor wat teamwerk is en bij beiden gedreven door blinde egotripperij. Ik heb me toen vaak afgevraagd waarom de OMT lid niet uit het team is gezet. Waarschijnlijk om tactische redenen, om de omroepen voeding te geven voor hun dagelijkse holle talkshows…
Gigantische verspilling van welvaartsmiddelen
In de begroting voor 2022 staat 6,8 miljard euro extra geld gereserveerd voor uitvoering van de klimaatplannen. Ik heb al vaker geschreven dat ik geen vertrouwen heb in die plannen omdat ze geen technische basis hebben, dus ooit vast zullen lopen. En die problemen beginnen zich nu al te manifesteren, zoals o.a. het tekortschieten van het elektrische netwerk en grote complicaties bij aardgasvrij maken van huishoudens.
Over de haalbaarheid en betaalbaarheid las ik recentelijk een publicatie van Marcel Crok (Clintel.nl) in zijn essay Onnodige Klimaathaast, die werd uitgevoerd in opdracht van de ECR Group (Europese Conservatieven en Hervormers) van Europees Parlement in Brussel.
Crok haalt in zijn artikel een studie aan van de Deense milieueconoom Bjorn Lomborg, waarin wordt geconcludeerd dat de impact van de klimaatplannen van de EU op de temperatuur verwaarloosbaar is, nl. 0,004 graad C in 2100. En dit tegen kolossale kosten van ca. 10.000 euro per Europeaan!!!
Overigens, volgens Crok, heeft de EU nooit een economische evaluatie gemaakt van hun klimaatplannen, laat staan dat ze weten wat het kost en of het ook wat opbrengt.
Ook voor mij interessant is het verhaal over de (KNMI) mythe van het meters stijgende zeespiegel. De zeespiegel is al geleidelijk aan het stijgen sinds 1850 en vertoont tot de dag van nu een rechte lijn. Wereldwijd is de waargenomen stijging in de afgelopen 100 jaar ca. 20 cm. Ook de stijging van het CO2 niveau sinds de industrialisatie rond 1950 gaf geen versnelling te zien in de waarnemingen – de stijging bleef een rechte lijn!
Niemand weet waarom de zeespiegel sinds 1850 is gaan stijgen, en ook niet waarom er sinds 1950 geen versnelling is gezien. Het rapport bevat een grafiek waarin is te zien dat de stijgingslijn tot dit moment recht bleef. In de grafiek is ook ingetekend hoe de stijging vanaf 2014 zou moeten zijn verlopen volgens de modellen van het KNMI.
Het is met een beetje leedvermaak dat ik zie dat die KNMI lijnen volledig de plank hebben misgeslagen met heel angstige stijgingen. Heb al eerder geschreven dat je de uitkomsten van rekenmodellen met heel veel korreltjes zou moeten nemen, en vooral niet gebruiken als basis voor de gigantische klimaatplannen die op hun beurt weer door belangen groepen bij elkaar zijn gesprokkeld.
Crok haalt ook een studie aan van de Amerikaanse onderzoeker Roger Pielke Jr. die berekend heeft welke inspanningen er nodig zijn om alle fossiele brandstoffen in 2050 in de ban te doen.
Pielke komt uit op een benodigde jaarlijkse groei van 550 nieuwe kerncentrales voor de hele wereld tot aan 2050! Alleen in de EU zouden we grofweg eentiende van dat aantal moeten opstarten, dus 55 kerncentrales per jaar voor de komende 30 jaar!
Maar de EU houdt niet van kernenergie, hun Green Deal is immers gebaseerd op de ‘duurzame’ energiebronnen zon, wind en biomassa. Pielke heeft in zijn oefeningen ook dit doorgerekend.
Wereldwijd zouden we dan 4500 windmolens van elk 2,5 MW om de twee dagen moeten opstarten gedurende 30 jaar. Vertaald naar de EU betekent dit 450 windmolens om de twee dagen tot aan 2050. Oftewel ca. 82000 windmolens per jaar alleen voor de EU! (Reken zelf even uit hoeveel het er moeten zijn in 2050).
Nu nog alleen even de benodigde ruimte hiervoor reserveren…
De klimaatplannen van de EU en koploper Nederland betekenen een gigantische verspilling van onze staatsmiddelen, omdat ze niet effectief zijn, onbetaalbaar én onhaalbaar! Met een beetje fatsoen kun je als politicus toch niet zoveel van andermans geld vergooien?
Met dankbaarheid
Reeds eerder in een van mijn blogs heb ik mij afgevraagd wanneer we als kiezers wakker zullen worden en tot het inzicht gaan komen dat al die klimaatplannen abstracte dromerijen van non-oplossingen zijn zonder enige technische basis.
Tot die tijd zullen we de ontwikkelingen maar rustig aankijken en vooral dankbaar zijn dat we ondanks al het gepruts van onze politici (en het constante geklaag op radio en tv) nog steeds met plezier in een (relatief) gaaf land wonen. De andere kant van dezelfde medaille.