Sinds de verkiezing van Trump in 2024 waait er een nieuwe wind door de wereldpolitiek. Wat betekent dit voor Europa en onze waarden?
De wereld is flink in beweging, vooral sinds de Amerikaanse verkiezingen van november 2024. Vanaf 20 januari 2025, toen het Trump-team het Witte Huis overnam, lijkt er een politieke tornado over de globe te razen. Zeven maanden later is er geen dag voorbijgegaan zonder dat er een steen in het Amerikaanse overheidsbouwwerk is verzet. Het is fascinerend om dit proces van dag tot dag te volgen. Wat een uitbarsting van energie van het Trump-team!
Zowel binnenlands als internationaal hebben ze veel voor elkaar gekregen: het organiseren van Republikeins leiderschap in het Congres, het samenstellen van een kabinet, het ontmantelen van USAID, het sluiten van vredesakkoorden in het Midden-Oosten en Oekraïne, het opheffen van klimaatprogramma’s, het moderniseren van handelsbalansen, en meer. Journalisten maakten zelfs grappen dat ze hoopten dat Trump een keer een weekend vrij zou nemen.
Onlangs sloten de EU en de VS, vlak voor de deadline van 1 augustus, een handelsakkoord. Dit werd officieel bekrachtigd tijdens een eerste ontmoeting tussen Ursula von der Leyen en Donald Trump op zijn golfresort in Schotland. Ik heb Von der Leyen zelden zo onderdanig gezien als tijdens die ontmoeting. De reacties van de mainstream media waren voorspelbaar eenzijdig en negatief voor Europa, vooral omdat Trump weer aan het langste eind trok.
Toch kijk ik zelf positiever naar de verrichtingen van het Trump-team. Hun focus ligt op een voorspoedig leven voor de mensen in hun land en daarbuiten. Ze hebben weinig op met de politiek correcte aanpak van veel Europese regeringen en instellingen.
Zo hebben ze Europa gewezen op de problematische keuzes rond ongecontroleerde migratiestromen, die volgens hen de westerse beschaving ondermijnen. In Engeland zien we de gevolgen al: in veel steden is de sharia ingevoerd, en in delen van Londen is een soort “Londonistan” ontstaan waar westerse invloeden vrijwel verdwenen zijn.
Ik hoop dat deze Amerikaanse aansporing een zaadje plant voor een sterke, conservatieve beweging in Europa die onze westerse waarden verdedigt. De media spelen hierin een cruciale rol, maar dat geluid ontbreekt nog in de mainstream media (MSM). Ik erger me al lange tijd aan hun berichtgeving en vermijd bronnen zoals NRC, Trouw en de NPO/NOS/RTL-omroepen. Het is belangrijk om mijn eigen gemoed te beschermen tegen de stortvloed aan negatieve en eenzijdige berichtgeving. Angstzaaierij is een bewuste keuze van de MSM, maar ik weiger in angst te leven. Ik kies voor kalmte en vrede, letterlijk en figuurlijk. Wat is er mooier dan met vertrouwen in het leven te staan, dankbaar voor wat je hebt, met een “glas half vol”-mentaliteit?
Zelfs als de MSM ons vertelt dat de wereld angstaanjagend is, kun je zelf kalm blijven en in vertrouwen leven. Dat is een keuze die iedereen kan maken.
Tot slot wil ik nog één ding benadrukken: ik ben blij met de recente aankondiging in de VS over het schrappen van de Carbon Dioxide Endangerment Finding door de Environmental Protection Agency (EPA). Deze bewering, geïntroduceerd onder de Obama-administratie, stelde dat CO2-uitstoot een gevaar vormt voor gezondheid en welzijn. Het leidde tot strenge regels – buiten het Congres om – om netto-nul CO2-uitstoot tegen 2050 te bereiken. Deze regels hebben de auto- en zware industrie in zowel de VS als Europa zwaar getroffen. Met het schrappen van deze regel staan alle CO2-beperkingen op losse schroeven, en ik kijk ernaar uit dat ook de netto-nul-doelstelling binnenkort verdwijnt. Weg met die malle windmolens en zonneparken! Dat zal ik met plezier vieren!
Wat vind jij van deze ontwikkelingen? Laat het weten in de reacties!
Tot de volgende keer.