Sinds een maand ongeveer zit ik wat relaxter in mijn vel. Een mooie autovakantie naar zuid Europa leverde veel vreugdevolle momenten op. Veel buiten mogen vertoeven bij heel mooi weer, ook na thuiskomst hier thuis in het land.
De val van het kabinet was de kers op de taart, daarmee viel ook een bron van ergernissen weg!
Ik heb in mijn vorige column gemeld dat we het einde van Rutte IV hebben gevierd met tompouces bij de koffie.
We zijn eindelijk af van dat incompetente zooitje regeerders. Vooral het gestuntel van sommige ministers in de Tweede Kamer was pijnlijk om ernaar te kijken. Het ging veel over de verpakking en over het ‘wanneer’ en ‘wat is afgesproken’, maar over het ‘waarom’ ontbrak de nodige kennis om echt zaken te doen. Dat gebrek gold vooral op het technisch terrein van onderwerpen zoals klimaat en stikstof en betrof niet alleen bewindslieden maar ook de fractie woordvoerders.
Loze retoriek van de politiek
Veel verhullende dogmatische retoriek over het ‘redden van de wereld’, ‘alles doen voor onze kleinkinderen’, ‘de wereld laten zien hoe het wel kan’, de ‘groene transitie’, ‘gender gelijkheid’, holle frasen die niets te maken hebben met een zakelijke argumentatie over wat wel of niet gedaan moet worden voor het oplossen van uitdagingen voor het land.
Over de strategische vragen wordt niet gedebatteerd, terwijl men een groot deel van onze welvaart gaat opofferen aan zinloze, politiek correcte, hobbyistische plannen, zoals tegen klimaat verandering, landbouw en veeteelt transities en asiel migratie.
In de Tweede Kamer blijft het bij lege bureaucratische emotionele ideologische redeneringen.
Er is ook totaal geen interesse in de gevolgen voor de leefwijze van het volk en voor de verarming van het volk.
Als rijk land kunnen onze bestuurlijke elite zich te buiten gaan aan al die illusionaire plannen zonder zich af te vragen of het allemaal wel nodig is, laat staan dat ze weten of het allemaal wel haalbaar is.
Eén zo’n fundamentele vraag die nog nooit is behandeld in de Tweede Kamer is of het wel nodig is om CO2-neutraal uitstoot na te streven. Weet men daar in de politiek wel dat van de totale CO2 uitstoot de bijdrage van de mens slechts 3,4% is?
Voor normaal denkende mensen te verwaarlozen klein en geen reden om je als land de armoe in te investeren.
Klimaatgekte = verspilling van welvaart
Maar nee, de minister voor het klimaat vind het wel nodig om 28 miljard uit te geven voor het verminderen van wereldwijde opwarming met 0,000036 graden C (!)…
De bekende Deense milieueconoom Bjorn Lomborg, heeft berekend dat de impact van de klimaatplannen van de EU op de temperatuur verwaarloosbaar is, nl. 0,004 graad C in 2100. En dit tegen kolossale kosten van ca. 10.000 euro per Europeaan!!!
Afgezien van de onmeetbare en te verwaarlozen resultaten in graden C, komen wereldwijd steeds meer geluiden van wetenschappers zoals de Nobelprijswinnaar natuurkunde 2022 Dr. John Clauser die de CO2 hype ontkrachten. Clauser zegt dat de ‘klimaatcrisis’ een ‘gevaarlijke corruptie van de wetenschap’ is.
Die geluiden zijn er al langer alleen bleven ze ondergronds omdat veel wetenschappers daardoor hun baan verloren hebben.
We blijven voor olie gaan!
Een andere heel duidelijke uiting van een veranderende trend in klimaat aanpak is de bekendmaking van Shell om meer te gaan investeren in olie en gas winning.
De perceptie van de afgelopen jaren was dat Shell flink is aan het vergroenen via waterstof en windmolens op zee. Ik kon af en toe wel lezen dat die investeringen relatief klein waren t.o.v. hun totale investeringen. Maar daar lees ik geen woord over, want de journalisten schrijven elkaar na en kijken niet verder.
Met de nieuwe CEO wordt daar wel aandacht aan gegeven en komen ook de krantenkoppen. Shell is vastberaden om serieus te blijven investeren in olie en gas. Dit is overigens in lijn met wat de andere grote concerns al doen, zoals Chevron en BP.
Benieuwd wat dit voor het hoger beroep van Shell gaat betekenen in het proces met de milieudefensie.
Ik las recentelijk dat olie investeringen in Texas ‘booming’ is, en dat het daar ‘business as usual’ is wat olie productie betreft.
Dan, als donderslag bij heldere hemel, gaat de Britse regering toestemming verlenen aan honderden nieuwe olie- en gasprojecten in de Noordzee!
De Britse premier Rishi Sunak weet het ook erg mooi te verpakken door te zeggen dat de projecten het land zullen helpen bij het realiseren van een CO2-neutrale uitstoot in 2050.
Haha, nu eens een pro-olie narratief om die utopische doelstelling in 2050 te halen, vind ik erg spitsvondig, bravo Sunak!!! Hier wordt ik echt blij van!
En…Groot Brittannië gaat ook de verplichting om geen fossiel aangedreven auto’s in 2035 op de markt te brengen opnieuw bekijken…hoera!
Voor mij is van begin af aan duidelijk dat we niet zonder de olie industrie kunnen, om ons welvaartsniveau te handhaven – ook voor onze kleinkinderen – en dat van de arme wereldbevolking te ontwikkelen.
Diezelfde Bjorn Lomborg van hiervoor heeft recentelijk ook een studie gemaakt dat we met veel minder geld miljoenen arme mensen in de wereld vooruit kunnen helpen, geld dat beter besteed kan worden dan aan de klimaat gekte, omdat die mensen met hun productiviteit ook hun welvaartsniveau kunnen laten groeien!
Nog even door met goed nieuws over de wal die het schip aan het keren is: de Zweedse regering heeft de aanvraag van Vattenfall (ja, de windmolenboer van onze klimaat tafels, die inmiddels miljarden subsidiegeld van ons land heeft ontvangen) voor de bouw van een park van vijftig windturbines aan de Zweedse westkust afgewezen…volgens de minister wordt daardoor de natuur te veel beschadigd. Hopelijk gaan hiermee de ogen van onze politici open!
Nog een reden om tompouces in huis te halen…hahaha.
Capabele politici gezocht
Oh ja, tot slot – ik raak niet uitgeschreven over mijn positieve observaties – met de val van Rutte IV is ook een einde gekomen aan een zeer irritante en onverantwoordelijke houding van bewindslieden dat iets “onmogelijk is” of “ niet mag” van Brussel (of de VN), daarbij worden de grote negatieve gevolgen voor het land gewoon genegeerd. Ik heb daar geen woorden voor! Nogal gemakzuchtig en lui standpunt.
Tijd dus voor echte, capabele regelaars die de blik op de noden van het land gericht hebben en niet bang zijn om datgene te veranderen om de kwaliteit van het leven in het land te verbeteren.
En net als Britse MP Sunak kun je alles met een slimme draai in de goede richting praten!
Dat stelt me wel gerust dat de wereld langzaam wakker is geworden van de CO2-neutrale gekte en ik hoop dat we snel met het ruineren van de natuur met inefficiënte windmolens en zonnepanelen zullen stoppen. Voor onze kleinkinderen!
Weet waar je op 22 november a.s. niet op gaat stemmen!
