Tijd voor weer een bespiegeling over mijn wereldbeeld van dit moment. Dit is geen gemakkelijke opgave.
Van dichtbij, dus inzoomend op mijn directe leefwereld, ziet alles er stralend uit, met een gesmeerd lopend ritme.
Het beeld van de wereld daar buiten ziet er een stuk ruiger uit, zoals gebruikelijk weer met gebeurtenissen die bij mij tot irritaties hebben geleid.
Op de eerste plaats van het rijtje irritaties staat nog steeds de voortdurende verspilling van middelen om klimaat verandering tegen te gaan (!). Dat strooien met heel veel geld om naar CO2 neutraal te gaan is onnodig en technisch onmogelijk. Tenzij wij terug willen naar het bestaansniveau van 200 jaar geleden én het halveren van het aantal mensen op aarde…
Het groene idee dat we met wat ‘hernieuwbare’ energiebronnen als windmolens, zonnepanelen en biomassa het verloop van het klimaat kunnen beïnvloeden getuigt van zo’n gigantische onwetendheid en stommiteit!
Het korte termijn weer 7 dagen vooruit met grote zekerheid voorspellen lukt nog steeds niet, laat staan het klimaatverloop met een looptijd van tientallen jaren!
Maar dit inzicht is totaal niet besteed aan de klimaat activisten. Die roepen van alles maar hebben totaal geen idee van de oorzaken en gevolgen, het lijkt wel alsof ze het vermogen om zelf na te denken hebben verloren.
Nog een punt om eens rustig over na te denken is de vraag waarom er in grote delen van de wereld buiten ons rijke westen praktisch niemand zich bekommert om CO2 neutraliteit. Helemaal niemand!
Hier en daar verschijnen er staatsplannen om CO2 neutraal te worden ergens diep in de loop van deze eeuw, mooi cosmetisch gestoei met plannen om het westen niet voor het hoofd te stoten.
Intussen gaan ze gewoon door met het ontwikkelen van grote infrastructurele bouwwerken, petrochemische complexen om hun volken voort te stuwen in het verbeteren van hun welstand. Daarbij is heel veel energie nodig, dus worden er tientallen kolen en kerncentrales neergezet om in die behoefte te voorzien.
Ik denk dat het ook erg slim is van deze grote landen als India en China om het huidige klimaatalarmisme niet openlijk af te wijzen, maar strategisch in meegaan om daar economisch van te profiteren.
China beschikt over de benodigde grondstoffen voor het maken van zonnepanelen en accu’s voor elektrische auto’s. Daar hebben we in het westen toevallig heel veel van nodig voor onze energie transitie. Dat betekent kassa voor de Chinese economie.
Inmiddels heeft China zelf ook een manier gevonden om een chassis om die accu’s heen te doen, en wordt de EU (en ook al die rijke westerse landen met klimaat hobby’s) overspoeld met goedkope Chinese elektrische auto’s. Ook weer winst voor de Chinese economie.
Ik vermoed dat de chinezen met hun lange termijn plan om CO2 neutraal te worden speculeren op een vervaging van het klimaat alarmisme binnen 5, 10 of 15 jaar. Deze klimaat onzin zal langzaam verdwijnen met het toenemen van de realisatie bij de mensen dat we al die tijd zijn bedonderd. En ook de komst van een nieuwe generatie leiders zal helpen om deze onzin te stoppen.
Al die kapitalen aan welvaartsmiddelen zouden beter besteed kunnen worden aan het verfraaien van onze leefwereld: het bestrijden van armoede, goed onderwijs, up to date infrastructuur en technologische ontwikkelingen ter verbetering van de productiviteit en leefomstandigheden.
Technologische achteruitgang
Wat me ook erg irriteert is het totale onbegrip voor de technologische gevolgen van de gekozen “oplossingen’.
Het uitfaseren van de brandstof auto bijvoorbeeld – als het al gaat lukken – is totaal onnodig en betekent een achteruitgang in technologie.
De elektrische auto kan de brandstof auto echt niet vervangen in de variaties aan toepassingen met uiteenlopende vermogens, reikwijdte en gebruiksgemak (niet te onderschatten) is onmogelijk!
Elektrisch rijden is duur en niet praktisch in het gebruik.
Het onderwerp is leuk als studie object (net als elektrisch vliegen), meer niet!
Begin van de 20e eeuw heeft de brandstof auto de elektrische auto reeds overbodig gemaakt, toen hadden de gebruikers de voordelen en gebruiksgemak van een brandstofmotor reeds ontdekt. Sindsdien is de ontwikkeling van de elektrische auto gestopt.
Daar kunnen we nu wat van leren. Niet voor onze politieke leeghoofden.
Warmtepomp amateurisme
Deze blog zou te lang worden als ik ook uitgebreid over een andere irritante verplichting ga hebben, namelijk de verplichting om een warmtepomp te installeren bij nieuwbouw huizen.
Om een lang verhaal kort te houden: neem een bestaand huis met een enkele, zeer betrouwbare én efficiënte gas CV-ketel. Dit is genoeg om je huis comfortabel warm te houden.
Nu hebben onze politieke klimaatgekken bedacht om bij nieuwbouw een systeem te verplichten met een hybridewarmtepomp, dat is een warmtepomp die elektrisch werkt, in samenwerking van je gas CV ketel (!) voor het geval het heel koud is.
En zo’n warmtepomp werkt goedkoop als je je eigen elektriciteit produceert met wat zonnepanelen op je dak.
En voor het geval je zonnepanelen teveel elektriciteit produceren kun je deze opslaan in een thuisaccu.
Kun je deze zeer complexe oplossing nog volgen? Dit alles voor het vervangen van een goed werkend enkele gas CV systeem…
Over de kosten van zo’n installatie zal ik het even niet hebben…
Wie gelooft nog in deze onzin?? Het is technologisch een grote stap terug: complexe systemen zijn per definitie onbetrouwbaar en kostbaar in gebruik…
Genoeg voor nu over mijn grote irritaties…
Ach het leven is best goed te leven…sta weer ingezoomd op mijn directe leefwereld…haha.
Tot de volgende keer.