Het lijkt weer wat rustiger te zijn daar in onze buitenwereld wat betreft demonstraties (tegen of voor wat dan ook) en soms daarmee gepaard gaande verwoestingen aan andermans spullen.
Hopelijk betekent dit dat de ratio weer de overhand heeft genomen in de hoofdjes van mensen en zodoende verdere discussies over de vraag wat er gedaan kan worden om problemen op een beschaafde (=vredige) manier te laten plaatsvinden.
Ik heb het er al eerder over gehad, over onbewust en bewust gedrag en de koppeling daarvan met de mate van beschaving en ontwikkeling van de mens.
Laat ik deze week een mooi aanknopingspunt vinden in een persbericht van het Centraal Planbureau (CPB) van 18 juni 2020. Dat ging over een pas verschenen rapport getiteld Kansrijk Armoedebeleid, een gezamenlijk rapport van het CPB en het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).
Armoede bestrijding mag ook wat kosten
In dat persbericht staat dat de armoede in Nederland de komende jaren met ruim een kwart toeneemt als gevolg van de verlaging van de bijstand tot en met 2035 en ‘…gerichte maatregelen om armoede te verminderen zoals de verhoging van de bijstand, zijn effectief, maar kosten geld (cursief door mij) en vaak banen…’
Verder staat er ook in dat door te investeren in opleiding, gezondheid en inzetbaarheid op de arbeidsmarkt mensen beter kunnen meedoen in de samenleving en dat daarmee de kwaliteit van de samenleving en de algemene welvaart van de bevolking wordt verhoogd.
Hiermee kan ik het helemaal eens zijn. Trouwens, dit principe geldt niet alleen voor ons land, maar is ook van toepassing op de rest van de wereld waar we miljarden besteden aan zgn. armoedebestrijding – maar dat geld ook verdwijnt in de zakken van lokale heersers.
Oh, wat zal de wereld er dan langzaam heel anders uit gaan zien als overal mensen met hulp zich gaan ontwikkelen. En als geholpene zou ik ook erg gelukkig worden van al die hulp die erop gericht is om mijn leven zelfvoorzienend te maken.
Ach, je hoeft toch geen kerngeleerde te zijn om dit te kunnen bedenken? Maar toch wordt het niet of te weinig gedaan door de politiek.
Het CPB schrijft dat armoedebestrijding geld kost, nou en? Wij gaan honderden miljarden uitgeven aan het elimineren van fossiele CO2 uitstoot en niemand die zich daarbij afvraagt of het duur is.
Relevantie van politieke beslissingen
De politiek maakt wel vaak niet-rationele keuzes waarbij de relevantie van de uitgaven niet eens worden toegelicht zolang daarmee de eigen (coalitie) belangen maar worden gediend.
Ik heb in een eerdere blog al uitgelegd dat het CO2 gehalte in de atmosfeer niet de oorzaak is van de opwarming maar juist een gevolg van het opwarmen van de aarde, met een “incubatietijd” van 800 jaar.
Trouwens, waterdamp is zelfs een grotere broeikasgas dan CO2. En de concentratie ervan in de lucht ligt tussen de 10000 en 40000 ppm – afhankelijk van weersomstandigheden – vergeleken met het CO2 gehalte dat op dit moment gemiddeld ca. 400 ppm bedraagt – het 25- tot 100 voudige!
Over de invloed van waterdamp als broeikasgas op klimaatverandering hoor of lees ik helemaal niks in de mainstream nieuwsbronnen. Ik heb begrepen dat klimaatmodellen grote moeite hebben met het (wisselvallige) gedrag van waterdamp in de lucht. Blijft voor mij toch een intrigerende vraag…
Het zou hilarisch zijn als er een politicus op een morgen wakker werd en op het originele idee zou komen dat het H20 molecuul eigenlijk ook geëlimineerd moet worden als emissiestof. Zoveel fiducie heb ik dus in de (gemiddelde) politicus…haha.
Ik hoop dat de politiek – hier en ook in Brussel – snel wakker wordt en de nog niet bestede honderden klimaatmiljarden gaan uitgeven aan de bestrijding van armoede in ons land – en in de wereld.
De politiek zou zich moeten afvragen wat de relevantie is van het inzetten van zoveel geld tegen klimaatverandering. Die houden we echt niet tegen. Wat wel moet gebeuren is de vraag beantwoorden wat je moet doen om klimaatverandering te overleven. Bij voorbeeld het koelen van onze huizen en gebouwen. En ons beter te beschermen tegen zeespiegelstijging. Laat het CO2 molecuul daarbij erbuiten!
Verlichting brengen in de dagelijkse strijd van mensen
Geld besteden aan het elimineren van het gebruik van fossiele brandstoffen is onzinnige kapitaalvernietiging en om vele redenen onlogisch. De mensen worden hiermee niet wijzer – in geestelijke en materiele zin – en de samenleving wordt er niet welvarender door.
Dus blijven de culturele en mentale welvaart-verschillen groot en blijft daarmee de onrust bestaan zoals we die nu om ons heen beleven.
Een ander meer urgent probleem in ons land is huisvesting. Hier zie ik ook grote anomalie tussen wat de politiek doet aan woningbouw t.o.v. de werkelijke behoefte. We weten al jaren dat de bevolking in NL de afgelopen jaren met netto 100.000 inwoners groeit. En toch kunnen de slimme overheidsplanners niet het benodigde aantal huizen bouwen.
Dit tekort aan woningen raakt vooral de jongere generatie die het toch al moeilijker heeft met het vinden van een betaalbare (starter)woning en in deze coronatijd ook moeite heeft om een baan te vinden.
Toch lukt het de politiek niet om prioriteit te geven aan deze directe problemen. Het lukt ze wel om de bouw te stoppen voor het stikstof!! Hoe ironisch! Er is teveel afleiding om dat doel van huizen bouwen naar de achtergrond te verbannen.
Daarnaast zijn ook maatregelen nodig om al die profiteurs van het tekort van dit moment uit het systeem te halen. Handhaaf de regels bij bemiddeling door makelaars die met eigen regels misbruik maken van ze zwakke positie van een woningzoekende.
Gemeentes zouden ook direct handhavend moeten optreden tegen verhuurders die laks zijn bij het oplossen van problemen van woningen en voor die slechte woningen ook nog woeker huurprijzen vragen. Afschuiven op regels e.d. die misbruik alleen in stand houden moet direct gestopt worden.
Ik kan me voorstellen dat je – als startende jongere medemens op dit moment helemaal geen boodschap hebt aan al die megalomane glossy verhalen over tegengaan van klimaatverandering als je in omstandigheden verkeert waarbij aan je primaire behoeftes niet kan worden voldaan.
Prioriteitstelling en verkiezingen in 2021
Voor mij staat deze prioriteit in dit rijke land duidelijk op plaats één: de jongeren van een opleiding en behuizing voorzien.
Ik kijk nu al uit naar de programma’s van de politieke partijen ter voorbereiding van de verkiezingen in 2021. Ik laat mij niet verblinden door de mooi klinkende programma’s met geflatteerde woorden als duurzaamheid, innovatief, circulair, recycleren, etc., maar zal zoeken naar programma’s die de vervulling van de primaire behoeftes van de mensen in ons land als prioriteit hebben staan.
Er moet prioriteit gegeven worden aan armoedebestrijding en verbeteringen die de ontwikkeling van de medemens bevorderen als basis voor blijvende welvaart en vrede.