Aan het begin van een nieuw jaar

Nog maar ‘even volhouden’ dus, dacht ik eergisteravond bij de persconferentie van Mark Rutte en Hugo De Jonge. De huidige lockdown is met drie weken verlengd tot 9 februari. De ernst van wat er mogelijk aan extra bedreigingen achter die beslissing ligt kwam bij mij pas goed door tijdens de update-presentatie van het OMT gistermorgen in de Tweede Kamer.

Het is duidelijk dat de onzekerheden rond de verspreiding van een Britse mutant bovenop onze ‘eigen virus’ noopt ons om nog niet te denken aan het versoepelen van de lockdown maatregelen.

Ach, ik ben me ervan bewust dat dat ‘even volhouden’ voor ons tweepersoonshuishouden heel anders kan betekenen dan voor die jongere generaties werkenden met hun gezinnen; daar moet het een echte uitdaging zijn om het dagelijkse reilen en zeilen in die huishoudens goed gemanaged te krijgen.

Het moet een complexe puzzel zijn om werk, school, huishouden en entertainment voor iedereen tegelijk onder één dak gedurende de dag georganiseerd te krijgen. Petje af voor al die ouders die dit meemaken!

Er is zeker hoop op het einde van de pandemie, want de vaccins komen er aan en er is een plan om het netjes te verdelen, dus misschien kunnen we over enkele maanden weer plannen gaan maken om voorzichtig eropuit te trekken. Voorlopig blijft het van dag tot dag je dingen met plezier blijven doen, toch?!

Eén van de bijzondere corona activiteiten waar ik mee bezig ben gegaan is het inscannen van oude foto’s. Die foto’s dateren van vóór het digitale/Internet tijdperk, toen ik zelf ook nog een (veel) drukker werkzaam bestaan leidde. Die foto’s hebben in die tijd niet de kans gekregen om netjes in een album verwerkt te worden en lagen in dozen te wachten totdat het tijd is om er aandacht aan te schenken.

Nu, bijna 30 jaar later en in een pandemie, is het kennelijk tijd om een begin te maken met die verwerking. Het zijn er misschien een paar duizend, maar ik laat me daardoor niet ontmoedigen, ook omdat het digitaal relatief snel kan gebeuren. Ik ben benieuwd of het mij gegund is ze allemaal tijdens mijn leven ingescand te krijgen -;)…

Inmiddels zijn we soepeltjes het nieuwe jaar binnengerold, met de hoop dat het een voorspoedig jaar zal worden. De jaarwisseling hebben we gevierd bij een vlammende openhaard en omringd door  hartige (Indische ) lekkernijen, bijbehorende versterkende drankjes en natuurlijk ook oliebollen. Ik ben eraan verslaafd (de oliebollen J) sinds ik die goede oliebollenbakker heb gevonden. Elk jaar november kijk ik weer uit naar z’n komst en laat ik me een paar weken volledig gaan aan zijn oliebollen met rozijnen.

Intussen vermaak ik mij met het politieke theater rondom het Binnenhof in Den Haag. De manier waarop ‘kritiek’ op het corona beleid vanaf de zijlijn – media en Tweede kamer – tegen bewindslieden vind ik vaak respectloos en onmenselijk. Het vergroot alleen mijn sympathie voor de bewindslieden die zich in die debatten staande weten houden, alles in het landsbelang. Bewondering heb ik ook voor de kracht die zij opbrengen om hun zware verantwoordelijkheden te willen dragen, ondanks de soms neerbuigende, niet relevante ‘kritiek’ die zij in de ‘debatten’ moeten ondergaan.

De vraag of Lodewijk Asscher lijsttrekker blijft van de PvdA heeft hij vanmorgen zelf beantwoord door het politiek toneel voor de komende verkiezingen te verlaten. Ben benieuwd of ze in staat zullen zijn om een inspirerende persoon naar voren te trekken die oog heeft voor het totale landsbelang in plaats van eentje die alleen de overbekende en versleten politiek correcte kwesties kan naroepen. (Heel waarschijnlijk zal die persoon niet blank (wit!#?) en man zijn…haha.

Nu nog afwachten wat Eric Wiebes gaat doen. Ik heb in een eerdere blog al geschreven dat ik die twee (ex-) bewindspersonen, Lodewijk en Eric, het meest ongeloofwaardig vond overkomen bij de verhoren door de ondervragingscommissie in verband met de toeslagen affaire.

Morgen zullen we meer weten wanneer het kabinet ook zijn ei heeft gelegd over de vraag welke consequenties zij moet trekken uit de conclusies van de toeslagencommissie. Ik wacht met spanning af welke acteur(s) het Haagse toneel zal (zullen) verlaten.

Ik moest aan die vreselijk oncollegiale behandelingen van bewindslieden tijdens de corona ‘debatten’ in de Tweede Kamer denken toen ik deze dagen het bericht las over het instellen van de noodtoestand in Maleisië. De regering daar, een koning met zijn kabinet, hebben besloten om tot 1 augustus het parlement buiten werking te stellen om zonder al te veel energieverlies (door inefficiënt gehannes met zijlijners) het nodige acute werk sneller te kunnen implementeren.

Ik weet het, zoiets zou in onze ‘beschaafde’ democratie in vredestijd niet mogelijk zijn, maar ik begrijp wel de frustraties die zij daar als bestuurders zouden hebben bij het blussen van de virusbrand, terwijl zij steeds afgeleid worden door (irrelevante) vragen e/o commentaren van zijlijners. Toch een idee om hier ook over na te denken, hahaha.

Ik ga weer afronden. Terwijl we overspoeld worden door angst berichten die soms ook het ergste voorspellen moeten we blijven geloven in een voorspoedige toekomst.

Laat je omringen door mensen met vertrouwen (geloof) die je op een positieve manier bemoedigen en energie geven om je goede voornemens na te jagen.

Voorspoedig 2021!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *