Buiten is het stralend zonnig, bij min 5o C. Helder blauwe lucht. Dat voelt bij mij ook heel plezierig. Bij mij roept dit soort weer associaties op met tropische omstandigheden waaronder een blauwe zee met witte zandstranden onder een strak blauwe hemel. Gedachten die mij blij maken.
Ik geniet van het mooie winterse plaatje met mooi contrast in kleur tussen de witte sneeuw op de grond en de donker bruine kale bomen, veel mooier dan een paar degen geleden toen alles wit zag door de sneeuw, met inbegrip van de kale bomen.
Ik kijk daar misschien een beetje anders naar door mijn fotografie activiteiten. Het is een hele uitdaging om een wit besneeuwd landschap met weinig/geen contrasten goed (en ook wit) op de foto te zetten.
Ik heb trouwens de (digitale) camera activiteiten weer ter hand genomen en ben volop aan het experimenteren. Ik ben tot het inzicht gekomen dat ik de 12 jaar oude camera nog teveel behandel als bij de vorige analoge camera. Allebei spiegelreflexen.
De ommezwaai in denken is inmiddels in gang gezet en heb inmiddels over een breed thema op van alles en nog wat geoefend met shots maken. Er zijn enkele zeldzame plaatjes gelukt. Volgens mijn smaak dan. Maar de meeste (90%?) zou je als huis tuin en keuken kiekjes kunnen bestempelen…
Vandaag wordt Chinees nieuw jaar gevierd. Er is extra appverkeer in de groepsapp met mijn oude middelbare school vrienden die overwegend van Chinese afkomst zijn. Die zijn inmiddels net als ik een heel stuk ouder geworden – een duurzaam generatiesoort. En niet zonder bijpassend buikje voor de mannen!
Velen van die schoolgenoten hebben zich over de hele wereld gevestigd.
De gezamenlijke herinneringen aan de tijd dat we op de middelbare school zaten in Bogor, West Java, leveren ons groepje nog steeds veel plezier bij het oprakelen.
Eén keer per week op maandag was het verplicht om in uniform naar school te komen bestaande uit een zwarte lange broek en een wit overhemd. Hetzelfde uniform werd ook gedragen bij officiële evenementen waar je namens de school aanwezig mocht zijn.
In die tijd, begin jaren 60, was het dragen van een lange broek een zeldzaamheid, dan voelde je erg ‘netjes’, meestal voor als je naar een feest ging.
Die affiniteit met dat vriendengroepje, denk ik nu, zal ook wel te maken hebben met een chinees onderdeeltje in mijn DNA. Dat bevat een chinees smaakje, meegekregen van mijn oma van vaders kant. Dat heeft zich vermengd met DNA dat in de koloniale tijd was gelabeld als ‘Indo-Europeaan’.
Wel interessant allemaal. Ik vraag mij af of je in mijn DNA, resultaat van eeuwenlange vermengingen, het oorspronkelijke stukje van Abraham nog kan terugvinden. Zou een leuke onderzoeksvraag zijn voor een promovendus. Een beetje gekkigheid mag toch!?
Begin van een perspectief?
Nu het vaccinatieprogramma is gestart begint het voor het eerst sinds een jaar bij mij weer wat te kriebelen over het beramen van een uitstapje. Ik weet het, het is nog veel te vroeg, maar toch kwam het onbewust op.
Tijd om onszelf een perspectief te verschaffen over wat we willen zodra het einde van de lockdown tunnel in zicht komt.
Zelf geloof ik dat het nog wel even zal duren voordat we ons op ons gemak zullen voelen bij het ondernemen van een uitje, maar de vraag ‘popt’ nu vaker op in mijn gedachten. Dat betekent meestal dat er een verandering op komst is.
Het is ook wel leuk om tijdens onze koffie-breaks daarover openlijk te dagdromen, wie weet waar dit ‘straks’ toe zal leiden.
Eigen perspectief vorm geven – daarvoor hoeven we niet op de regering te wachten.
Voor nu maak ik wat betreft mijn favoriete sporten ook leuke tijden mee. Mijn club staat bovenaan in de Eredivisie, heeft een goede januari maand achter de rug en staat in de halve finales van de beker. En ook de manier waarop zij hun wedstrijden spelen mag mij ook wel bekoren, zeker in vergelijking met de andere teams.
Het tennissen kan ik op dit moment nog alleen passief beleven via de eerste grand slam van het jaar in Melbourne.
Eindelijk weer live beelden van de wereld toppers. Het viel me op dat de dames en heren wat molliger uit de maandenlange corona afzondering zijn gekomen, maar zo te zien is het tennis wat ze brengen nog steeds onvoorstelbaar goed.
Deze en volgende week wordt het genieten van toptennis en mooie zomerse beelden van het evenement die we zelf ooit bezochten in 2011. Bij elk plaatje heb ik wel een gevoel…
Mensen, een vreugdevolle tijd toegewenst!