Mijn laatste blog van dit jaar. En wat zal 2022 ons brengen? Om met een betrekkelijk zekerheidje te beginnen, al in de eerste week van januari hoop ik een jaartje bij te mogen schrijven aan mijn leeftijd. Het lijkt er heel waarschijnlijk op dat ik dit eerste doel van 2022 op deze korte termijn wel zal halen J.
Voor het overige laat ik 2022 er gewoon zijn en zal ik zien wat het ons gaat brengen.
Aan het begin van dit jaar dat bijna voorbij is had ik totaal niet gedacht dat we aan het einde van het jaar nog steeds in de greep van de pandemie zouden zitten. De vaccinaties verliepen voorspoedig en de verwachting was dat we spoedig weer onze oude levenspatroon kunnen oppakken.
We maakten ons eerste vakanties per auto naar Duitsland en Frankrijk – wat een genot om weer eens over die snelle racebanen te kunnen rijden. Dat was in november, nog niet zo lang geleden.
En dan is daar ineens weer een totale lockdown. Er is een nieuwe variant van het celletje. Het is weer onszelf schikken naar de maatregelen, en er ondanks alles een gezellige warme december maand van te maken.
Heel veel van wat er om je heen gebeurt heb je toch geen controle over. Gewoon lekker stoïcijns zijn.
En als je ook ervoor kiest om niet (al teveel) te luisteren naar de dagelijkse radio en tv programma’s, dan helpt je zeker jezelf om blijmoediger in het leven te staan. Anders zou je gemoed onder invloed kunnen raken van het negatieve wereldbeeld dat de media (ook de kranten) je dagelijks voorschotelen.
Rapportages en commentaren gaan uitsluitend over wat er niet goed gaat in het land of over iemand die tegen een maatregel is, hoe marginaal dat ook mag zijn – geen keuze op landelijk niveau is immers perfect voor iedereen.
En al die ‘slachtoffers’ willen dat het kabinet ook voor hen een passende oplossing bedenkt! Zoiets als eigen verantwoordelijkheid nemen is na 70 jaar onderdompeling in toenemende welvaart helemaal uitgewist.
Redacties zijn helemaal gericht op het maken van een tegen geluid, hoe irrelevant klein ook, want dat is spectaculair.
Ik kan me het niet voorstellen dat je gelukkig wordt met dergelijk soort werk…
En het mooie is dat diezelfde media aan het einde van de rit tot de conclusie komen dat het een onrustige en verwarrende periode is geweest in het land, zonder te beseffen dat zij zelf een grote bijdrage hebben geleverd aan die algemene verwarring door het steeds maar aandragen ‘deskundigen’ en BNérs die er zonder verstand van zaken, maar allemaal met gigantische ego’s, over van alles en nog wat onzin aan de talkshowtafels komen uitkramen.
De media draagt zelf bij aan het onrustige negatieve wereldbeeld die het publiek heeft over onze leefomgeving.
Het is op dit moment in deze vakantieperiode wel rustiger met het nieuws aanbod. Het heeft de schijn van een vredige wereld waar een ieder gewoon zijn/haar ding kan doen zonder dat er iemand je voor de voeten loopt.
Het lijkt erop dat we ons gewone leven gewoon door kunnen leven zonder de inbreng van al die mediamakers.
Past helemaal in de sfeer van deze december feestmaand, toch, gewoon een vredige en plezierige leven leiden, gewoon jezelf zijn, zonder dat je moet horen of iets wel of niet correct is.
Zo’n leven maakt van ons gelukkige, dankbare en blijmoedige mensen die beter bestand zijn tegen de uitdagingen van het leven dan de rest van ons, de klagende medelanders.
Hoe zal 2022 eruit gaan zien? Gaat Rutte IV het jaar uitzitten? Krijgen we de energieprijzen onder controle? Gaat Putin Oekraïne inlijven? Gaan we naar een nieuwe routine toe van elke 6 maanden een prik halen?
Lijkt mij geen al te grote opgave als we daardoor weer op elk moment in het vliegtuig kunnen stappen of een terras mogen bezoeken. Ik teken ervoor!
Een voorspoedig 2022!