Een losgeslagen denderende trein

Met de gezellige en fijne tijden van de afgelopen feestdagen nog vers in het geheugen is het wat moeilijker om weer om te schakelen naar de routine van het gewone leven.

Het stemt tot dankbaarheid dat we de verschillende feestdagen rond Sinterklaas, kerst, oud & nieuw en ook nog de eerste verjaardagen dit jaar met ons gezin en naaste familieleden hebben mogen doorbrengen.

Goed gemutst stappen we het nieuwe jaar in. Hier is dan mijn eerste blog van 2022, de blik weer gericht op de rumoerige wereld om me heen, waar het wemelt van de luidruchtige klagers en tegenstanders van welk beleid dan ook die elke dag op het podium gehesen worden door de mainstream media.

Je moet sterk in je schoenen staan om door al dat negatieve geklaag dat je dagelijks voorgeschoteld krijgt te kunnen relativeren en te zien dat het overgrote deel van de mensen gewoon gelukkig is met hun werk en school. Die stille meerderheid is opgewekter en staat positiever in hun levens.

Dat zijn mensen die hun verantwoordelijkheid nemen en zich geen depressie laten aanpraten door al dat geklaag die we dagelijks gedoseerd krijgen. Ze staan daardoor gelukkiger in het leven dan de luidruchtige ontevreden ‘slachtoffers’ die zich tegen van alles en nog wat verzetten.

Het is wel spannend dat we inmiddels weer een missionaire kabinet hebben. Ik kijk al uit naar de regeringsverklaring van volgende week en de debatten daarover.

Het nieuwe kabinet heeft een ongelooflijke lijst aan crises te managen. Het opmerkelijke is dat heel veel van die crises eigenlijk min of meer veroorzaakt zijn door eigen beleidsbeslissingen, zoals bij voorbeeld de stikstof crisis (zelf opgelegde limieten/natura 2000), klimaatplannen (dienen geen enkel effect, behalve dan voor bepaalde belangengroepen), woningencrisis (negeren van het vraagstuk over de bevolkingsgroei) en de toeslagen affaire (wie gaat eindelijk doortastend optreden).

En ook nog snel even de lang beloofde krachtige maatregelen tegen geweld voor hulpverleners…waarom moet het zolang duren voordat er iets geregeld is?

Last but not least, de schade afhandeling voor de Groningers, waarom moet ook dit zo lang duren, terwijl er in een paar maanden tijd heel makkelijk tientallen miljarden weggegeven worden aan een coalitieakkoord…

Ik ben benieuwd nu de (klimaat en woke-isme) drammers zelf aan de knoppen mogen zitten in het kabinet wat zij ervan terecht gaan brengen. Want nu komt het aan op het maken van goed onderbouwde zakelijke keuzes, die door het parlement begrepen en ondersteund moeten worden.

Dus vrijblijvend onwaarheden roepen en angst verspreiden over het naderende einde van de wereld zijn hopelijk voorbij. Of misschien toch niet, want politieke keuzes die gebaseerd zijn op wensdenken kunnen zo maar meerderheden halen in het parlement.

Het is onvoorstelbaar om te zien dat onze westerse wereld zoveel van onze welvaart aan het verspillen is aan een energietransitie met zonnepanelen, windmolens en biomassa, met een effect dat op de totale energiebehoefte marginaal is. En dat alles voor onze kleinkinderen!

Het einde van de wereld voorspellen (‘do or die’) op basis van berekende modellen die niet zijn geverifieerd is niet alleen dom, maar ook desastreus voor de toekomst van ons land waar we zonder technisch-/natuurkundig begrip 35 miljard gaan ‘investeren’ voor een effect (als alles werkt) dat op wereldschaal zowel voor broeikasgassen als temperatuur verlaging nihil is – weer volgens de berekende modellen.

Dat alles als gevolg van het geschreeuw van een razende tienermeisje, waarna de hele wereld – politici, regeringsleiders, CEO’s, wetenschappers, journalisten, activisten, etc.- als gekken er achteraan zijn gaan rennen.

Deze trein dendert zo hard door dat alles wat een afwijkend e/o kritisch argument vertegenwoordigt genegeerd en verpletterd wordt.

Ik vraag me wel af hoe lang het gaat duren voordat we als maatschappij erachter komen dat al die klimaatprojecten gebaseerd zijn op ‘politieke wetenschap’ met bijbehorende geldstromen, die totaal geen invloed hebben op het natuurlijke verloop van klimaatverandering.

Op dat moment treedt de ratio in het collectieve denken in en zal die trein met een daverende klap tot stilstand komen.

Somber gestemd ben ik niet over het feit dat het klimaat verandert. Dit is een gegeven dat onderdeel is van de voortgaande cyclus van het universum met een zon en planeten die elkaar beïnvloeden. De wereld vergaat echt niet!

Wat we wel moeten doen is de miljarden beter besteden aan goede klimaatregelingen in onze huizen, dus alle huizen goed isoleren en voorzien van een air conditioning systeem. Een adaptatieprogramma dus. Zo simpel is het.

Daarmee verspillen we niets van onze welverdiende welvaartsbronnen, want dat we méér koeling nodig gaan hebben in de zomer staat vast, al zet je de aarde vol met windmolens en zonnepanelen.

Het allerbeste voor 2022!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *