Wat een vermakelijk politiek paasweekend. Een bijzonder lang debat, op donderdag 1 april (Witte donderdag) in de Tweede Kamer, met 17 fracties die allemaal op hun achterste benen staan over wat Mark Rutte hen heeft aangedaan. Zo lijkt het, op zijn eigen VVD fractie na dan.
Aanleiding van het gedoe is de informatielek door de charmante Kajsa Ollongren die vertrouwelijke passages op een verkennersdocument heeft blootgesteld aan de camera’s. Toch vreemd dat de woede daarna zich alleen op Mark Rutte richtte.
Het zal allemaal wel in het belang van het land zijn geweest, veel gekakel (in de woorden van Wopke Hoekstra) die gericht is op Mark, maar eigenlijk ook voor Kajsa en Annemarie (Jorritsma) bedoeld zijn. Alle drie zeiden ze dat ze zich niets konden herinneren van een gesprek over Pieter Omtzigt.
De verschrikkelijke herrie in dat kippenhok duurde zolang dat 150 Kamerleden niet in de gaten hadden dat zij het zicht op de staatsrechtelijke situatie totaal verloren hadden. Zij hebben immers moties van wantrouwen en afkeuring aangenomen tegen het Tweede Kamerlid Rutte, wat staatsrechtelijk vreemd is en nog nooit eerder is voorgekomen.
Kan dit wel, je eigen collega kamerlid wegsturen of vertrouwen in hem opzeggen? Je zou eigenlijk voor de duidelijkheid de poppetjes met verschillende rollen moeten voorzien van speciale T-shirts om aan te geven in welke hoedanigheid zij zich uitspreken.
Dus bijvoorbeeld bij Mark Rutte zou je een geel T-shirt laten aantrekken wanneer hij als kamerlid/fractievoorzitter optreedt en een rode T-shirt als diezelfde Mark als Minister President spreekt.
Zodoende zouden ze in de kamer beter voor ogen hebben met wie ze het te maken hebben. Ik vermoed dat het debat heel anders was verlopen omdat het geschreeuw in dat debat alleen gericht was op Mark Rutte met de rode T-shirt, terwijl hij eigenlijk in zijn gesprekken met de verkenners een gele T-shirt aan had….
Interessante vervolgvraag is of ze tegen een Mark Rutte met gele T-shirt ook dezelfde moties hebben ingediend, laat staan in stemming gebracht.
Ik vind – maar ja wie ben ik – dat gerommel in de Tweede Kamer over de vorming van een nieuw kabinet wel erg amateuristisch overkomen. Ach, het zijn 150 hooggeleerde politici die geen kaas hebben gegeten van het managen van een organisatie. Een heldere analyse maken van een probleem en conclusies trekken om dat op te lossen is wat anders dan een politiek besluit nemen op basis van een stemming, waarbij de logica helemaal ontbreekt behalve dat ze de fractielijn volgen.
Ja, ik besef dat ik vanaf de zijlijn lekker de spot aan het drijven ben met dat politiek vertoon in Den Haag, maar ik vind dat er in de Tweede Kamer nu wel erg veel gaat over dingen die er niet toe doen bij het wegnemen van obstakels die mensen ondervinden in hun bestaan.
Ze staan erg ver weg van de werkelijkheid als je ook de recente retoriek erbij haalt, zoals ‘we moeten voorop lopen’ of ‘de beste zijn’, ‘nieuw leiderschap’, ‘macht en tegenmacht’ etc., terwijl het echte werk gericht moet zijn op het wegnemen van barrières bij de uitvoering van overheidsprocessen binnen de BV Nederland.
Echt leiderschap – niet ‘oud’ of ‘nieuw’ – moet de focus richten op meetbare prestaties en daarbij bescheidenheid uitstralen in hun gedragingen. Geen inhoudsloze retoriek om te imponeren. Neem een voorbeeld aan topsporters zoals Rafael Nadal, Ashleigh Barty, Roger Federer en voor mijn part ook Wopke Hoekstra, Klaas Dijkhoff en Herman Tjeenk Willink die van grote waarde zijn voor hun teams, grote prestaties leveren en bescheiden blijven. Bovendien, schat ik in, goed weten wanneer ze liever hun mond moeten houden.
Ik ga eindigen met die stoere verwijzing van Sigrid Kaag naar Via Dolorosa, de lijdensweg van Jezus naar Golgotha, over Mark Rutte die in dat debat op Witte donderdag erg veel kritiek te verduren kreeg. Zou ze ook weten wat het vervolg is van die lijdensweg, dat er met Pasen een verrijzenis zal zijn?
Ben benieuwd wie ik straks als nederige wijzen uit deze politieke strijd zie uitkomen.