Blogs

De algemene politieke beschouwingen zijn al weer een paar weken achter de rug en als je me vraagt wat me van dat debat is bijgebleven dan is het maar magertjes – of beter, er springt niet direct iets tevoorschijn in mijn herinnering.

Ik heb naar de hele eerste termijn van de kamer gekeken en ook een gedeelte van de beantwoording door het kabinet op de tweede dag. Veel opendeuren – maar geen opvallende plannen in deze moeilijke tijden.

Het weglopen van vak K was natuurlijk wel een spannende attractie geweest, ik ging wel even rechtop zitten. Het was een dieptepunt in een vergadering van een parlement van een geciviliseerde natie…ze gingen nog net niet met elkaar op de vuist, haha.

Lees verder “Derde Dinsdag 2022”

We leven in een wereld waar erg veel rumoer is. Er is overal wel iets ongewoons aan de hand, niet alleen hier in ons land maar ook daar buiten. Crises overal.

Het leven als gewone burger van dit land voelt in vele opzichten als een rit in een achtbaan. Aan de ene kant de positieve belevenissen, de relatief veilige en vrije omgeving, leuke vakanties, uitjes en samenkomsten met familie en vrienden.

Aan de andere kant zie ik een heel rommelig plaatje met vele crises en een afwachtende overheid – zwakke, talmende bestuurders die totaal incompetent zijn en onmachtig in het richting geven aan een departement.

Lees verder “De leiders die we verdiend hebben”

Wat een rustige tijd – in heel veel opzichten van het (mijn) leven op dit moment. Dat ondanks de chaos in de wereld.

Eén aspect van die rust is de huidige politieke stilte, het is immers recestijd in Den Haag. Het kabinet, het parlement en het grote aanhangsel van journalistieke volgers en duiders maken hun verdiende jaarlijkse grote vakantie door. En dat geeft rust voor mij als volger van het nieuws, vrij van ‘teveel onzinnige prikkels’ zoals ik het vaak zie.

Het is een heerlijke tijd zonder irritaties over drammerige onlogische uitspraken van beleidsmakers of verhalen van journalisten. Zo relatief kan rust dus zijn, want dat alles terwijl de wereld in brand staat, dat het reces nog maar een stuk langer mag duren…

Lees verder “Beleidsmakers die ons leven moeilijker maken”

Hoe komen we hier als land ooit uit denk je dan. Met het huidige politieke leiderschap.

Er gaan zoveel dingen mis met onze landelijke huishouding, terwijl je geen warm gevoel krijgt van optredens van onze politiek verantwoordelijken.

De regering, het parlement en het kabinet, lijken heel ontspannen en zonder uitingen van urgentie bezig te zijn met de situatie. Sterker, terwijl de mensen direct te maken hebben met snel stijgende kosten voor hun dagelijkse levensonderhoud, neemt de regering rustig de tijd om de situatie eerst te bestuderen en in kaart te brengen alvorens een besluit te nemen.

Lees verder “Strategische overdenkingen”

Het enthousiasme bij het maken van reisplannen bij het einde van de pandemie werd gaandeweg vager bij het zien van de beelden van de verwoestingen in Oekraïne.

Die reisplannen betreffen nostalgische trips naar plekken waar we eerder geweest of lang geleden gewoond hebben. Nog niets concreets, maar wel met veel zin om weer op stap te kunnen gaan voor een langere trip.

Het is onvoorstelbaar voor de beschaving van 2022 dat we een oorlog op deze schaal meemaken in Europa, met inbegrip van de zinloze verwoestingen aan mensen levens en hun leefomgevingen.

Lees verder “Technisch realisme vs. politieke misleiding”

Wat een beroering in (ons deel van) de wereld – gisteren is Rusland begonnen met de invasie in Ukraine. Nou ja, door Poetin een beetje geforceerd aangeduid als een vriendelijke ‘vredesmissie’.

Maar het helpt niet, ik heb die misleidende benaming als verpakking voor een agressief cadeau doorzien! De meesten van ons zijn ontwikkeld genoeg om te begrijpen waar het om gaat toch, een agressieve daad van territorium drift door een dictator.

Mijn eerste gevoel bij het horen van de invasie was dat zoiets eigenlijk niet meer past in onze moderne Europese wereld anno 2022. Maar zo waar, de werkelijkheid is dat er nog zieke maniakale leiders bestaan die een heel ander wereldbeeld aanhangen dat stamt uit de tijd dat we nog met pijl en boog aan landjepik deden.

Lees verder “Botsing van twee wereldbeelden”

Het is een warrig wereldbeeld wat ik dagelijks via de media voorgeschoteld krijg, exploderende energieprijzen, hoge inflatie, oplopende rente, wel of niet einde van de pandemie, stroef lopende energietransitie, eeuwig durende budget uitdagingen van de staat (toeslagen, box 3, pensioenkoppeling, koopkracht correcties) en niet te vergeten de alles dominerende geopolitieke spanningen die wordt veroorzaakt door onruststoker Poetin.

Als ik dit als de sombere kant van de wereldbeeldmedaille noem dan moet er ook een meer opgewekte kant van diezelfde medaille bestaan.

Tussen neus en lippen door lees ik dat het heel goed gaat met Nederland, de economie bloeit (in omvang al groter dan voor de pandemie), de bedrijven spuien superwinsten uit en het lijkt erop dat op dit moment ‘iedereen’ weer aan het werk is (groot tekort aan personeel).

Lees verder “Paniek zaaiende antikapitalistische alarmisten…”

Met de gezellige en fijne tijden van de afgelopen feestdagen nog vers in het geheugen is het wat moeilijker om weer om te schakelen naar de routine van het gewone leven.

Het stemt tot dankbaarheid dat we de verschillende feestdagen rond Sinterklaas, kerst, oud & nieuw en ook nog de eerste verjaardagen dit jaar met ons gezin en naaste familieleden hebben mogen doorbrengen.

Goed gemutst stappen we het nieuwe jaar in. Hier is dan mijn eerste blog van 2022, de blik weer gericht op de rumoerige wereld om me heen, waar het wemelt van de luidruchtige klagers en tegenstanders van welk beleid dan ook die elke dag op het podium gehesen worden door de mainstream media.

Lees verder “Een losgeslagen denderende trein”

Mijn laatste blog van dit jaar. En wat zal 2022 ons brengen? Om met een betrekkelijk zekerheidje te beginnen, al in de eerste week van januari hoop ik een jaartje bij te mogen schrijven aan mijn leeftijd. Het lijkt er heel waarschijnlijk op dat ik dit eerste doel van 2022 op deze korte termijn wel zal halen J.

Voor het overige laat ik 2022 er gewoon zijn en zal ik zien wat het ons gaat brengen.

Aan het begin van dit jaar dat bijna voorbij is had ik totaal niet gedacht dat we aan het einde van het jaar nog steeds in de greep van de pandemie zouden zitten. De vaccinaties verliepen voorspoedig en de verwachting was dat we spoedig weer onze oude levenspatroon kunnen oppakken.

Lees verder “Bij de jaarwisseling 2021/2022”

Je mag jezelf niet toelaten om somber van te worden waar de wereld om je heen behalve letterlijk grijs uitziet ook vol zit met holle negatieve berichten over de huidige toestand in het land.

Met de aangekondigde stevige lockdown komt het land weer voor enkel weken tot stilstand. En ik denk zelfs dat we voor een langere tijd in lockdown zullen moeten blijven na het verschijnen van de omikron variant.

Het is niet anders en is het weer all hands on deck voor de virusbrandweerploeg in Den Haag. Maar ik zie die brandweerploeg in Den Haag – kabinet en parlement – het alleen hebben over niet relevante bijzaken, waardoor beslissingen om de pandemie onder controle te krijgen uit het oog worden verloren.

De focus daar in Den Haag ligt niet meer op de bestrijding van de brand zelf, maar over de vraag of de brandweerman/vrouw wel weet wanneer en hoe de spuit te behandelen (code zwart discussie) of over het beperken van het gebruik van brandwater omdat dat de riolering weleens in problemen zou kunnen brengen (discussie over gevolgen voor de horeca en evenementen)…

Man, ik zou zeggen first thing first, dus volop water op de brandhaard en laat de rest aan het vakmanschap en oplossend vermogen van de geoefende (vak/MKB)lui. Zo wordt er geen tijd verspild en kunnen de politici hun tijd eindelijk besteden aan zinvollere zaken zoals het regelen van onze economie.

Want die economie wordt ook vreselijk verwaarloosd daar in Den Haag. Er wordt minachtend gesproken en gehandeld over het bedrijfsleven, over de grote en kleine bedrijven die wél de basis vormen voor onze inkomsten en welvaartsniveau.

Helaas weten de meest politici dat niet uit eigen ondervinding, want de meesten hebben geen directe binding gehad met het echte productiewerk, daar waar uiteindelijk het geld verdiend wordt dat voor een deel naar die rijke schatkist wordt geloodst. De politici genieten een mooi inkomen zonder zich bewust te zijn van waar dat geld ergens vooraf is verdiend. Ze zijn net zo onwetend als dat kind dat geniet van een stukje heerlijke kaas, maar niet weet dat je een koe nodig hebt om het te kunnen maken. Tot het moment dat ze naar school gaan, met uitzondering van de gearriveerde politici.

Die negatieve houding werd recent aangetoond door dat tweede kamerlid van de PVDA dat berichtte dat het een zegen is voor het land dat Shell hun hoofdzetel definitief naar Engeland gaat verhuizen. Het kan alleen stoere taal zijn voor de achterlijken onder zijn volgers, of hij is zelf te dom om zijn gebrek aan begrip en inzicht in de waarde van productiebedrijven door te hebben.

Naast de antibedrijven sfeer in politiek Den Haag gaat het met aansturing van de bedrijvigheid ook de verkeerde kant op. Alles onder de label duurzaam is hot, natuurlijk, want dan krijg je stromen geld toegeschoven om mooie research & development projecten te ontwikkelen die het land en de zee zullen bedekken met palen en (drijvende)zonneparken.

Normaal mens als ik zou zeggen op basis van gezond boeren verstand dat je dat niet moet doen, b.v. dat afsluiten van de zon in zee, maar de ‘wetenschappers’ gaan er goed naar kijken en zullen wel weer met argumenten komen waarom het wel kan.

Nou, ik denk intuïtief dat dat niet goed is voor het leven op het land en in de zee, en ook onnodig, behalve dat je als direct betrokkenen op de korte termijn een leuke boterham mee kan verdienen door mee te liften met de miljardenstroom aan subsidies.

Want, ware duurzaamheid vind je niet in al die glossy pietepeuterige oplossinkjes die het landschap bederven. Als je echt serieus naar duurzame oplossingen wil nastreven dan had je al lang de focus gelegd op kerncentrales. Ze zijn super betrouwbaarder, altijd beschikbaar, CO2 vrij, minimale afval, én maken niet zoveel schroot als al die andere leuke gadgets van de huidige ‘duurzaamheidsexperts’.

Maar dit is tegen de gepolitiseerde groene plannen van de EU.

Het is wel opwindend om vanuit je helikopterview naar deze dwaling van met subsidiestromen te kijken, wetende dat we met grote snelheid op die muur afstevenen van de natuurkundige en ruimtelijke limitaties van de huidige oplossingen.

Eerst maar hopen op zo’n vastberaden machtige politicus die wakker wordt en op moedige wijze verkondigt dat de religieuze klimaatprogramma’s niets te maken hebben met het klimaat, laat staan dat het dat kan beïnvloeden.

En dat de grote nobele leugen van de EU dat CO2 veroorzaker is van de temperatuurstijging eindelijk wordt ontmaskerd…